Eros, o documental de Rachel Daisy Ellis sobre os moteis do amor en Brasil, fíxose co Premio AGANTRO á excelencia antropolóxica na vixésima edición da Mostra Internacional de Cinema Etnográfico MICE Museo do Pobo. Un galardón que, a través dun vídeo de agradecemento, a cineasta quixo dedicar ás persoas que compartiron con ela e co público a súa intimidade na película. Ese exercicio etnográfico entendido como un proceso participativo foi precisamente unha das cuestións que valorou o xurado, que destacou da peza a súa maneira de “naturalizar algo tan socialmente construído como o sexo. Na cama, as e os participantes do filme falan de pracer, pero tamén de amor, relixión, política ou diversidade sexo-afectiva, algo que so é posible no espazo de seguridade que ofrecen estes moteis”.
Ademais outorgábase unha Mención Especial do xurado a Silence of Reason, de Kumjana Novakova, que narra a través de arquivos e testemuños a tortura e violacións sufridas polas mulleres durante a guerra en Bosnia e Herzegovina. Un “ensaio fílmico de gran relevancia, nun sentido universal e antropolóxico”, en palabras dun xurado que nesta edición estivo formado pola doutora en Antropoloxía Social Bibiana Martínez Álvarez, o docente, crítico e programador de cinema Severiano Casalderrey e unha das fundadoras e codirectora do Porto Femme – Festival Internacional de Cinema Rita Capucho.
O Premio MICE ao Mellor filme galego foi para Corre o vento, unha peza de Paula Fuentes e Guillermo Cabrera que nos conduce até Vilar do Courel, unha pequena aldea que leva décadas resistíndose á desaparición. O xurado valorou o filme como un “exercicio cinematográfico de carácter poético, que indaga no lendario dun territorio, ao tempo que manifesta o baleiramento do rural”.
A peza fíxose tamén co Premio CREA, que entregou en nome do colectivo a presidenta do Padroado do Museo do Pobo Galego, Concha Losada. Recolleu os dous galardóns a actriz da curtametraxe Nuria Lestegás, quen agradeceu, en representación de todo o equipo do filme, a oportunidade de darlle voz ás persoas que habitan o Courel, porque “o silencio é a condena á escuridade”. No nome da directora e do director, apuntou ademais que o obxectivo da curta é precisamente “facer memoria e deixar testemuña pasada e presente do lugar onde vivimos, porque é crucial seguir tecendo unha rede de memoria que nos protexa do futuro”.
O Premio do Público era para a película Tão pequeninas, tinham o ar de serem já crescidas, de Tânia Dinis. Un filme que mestura arquivos fotográficos, imaxes reais e testemuños de mulleres das rexións de Trás-móntesvos-, Beira, Alto e Baixo Minho que, entre os anos 1940 e 1980, chegaron á cidade do Porto para traballar como empregadas domésticas. A través dun vídeo, a cineasta fixo unha lembranza e recoñecemento a “todas as traballadoras do servizo doméstico que continúan a loitar por salarios dignos”.
O acto de entrega de premios desenvolvíase no Museo do Pobo Galego conducido pola escritora María Lado, quen expresou a satisfacción de participar “nesta edición tan especial da MICE” e apuntou a relevancia de que “sitios como este Museo sigan en pé”. No acto tomou a palabra tamén a directora da MICE, Ana Estévez, para agradecer a participación e o traballo de todo o equipo e das e dos cineastas nesta vixésima MICE que, segundo apuntou, contou coa participación de máis xente nova que anteriores edicións, amais de volver favorecer “importantísimos espazos de debate”.
