Rosendo Guterres “San Rosendo”, Celso Emilio Ferreiro, Manuel Curros Enríquez o Manuel Castro “O Gaiteiro de Penalta”. Son algúns dos rostros que a pintora valdeorresa Lola Doporto leva ao lenzo, co seu inconfundible estilo, no marco da exposición “Onde o o mundo se chama… Lola Doporto”, que se inauguraba este mediodía na Sala dos Arcos de Celanova.
A mostra reunía obras novas, como as citadas, pero tamén unha escolma da súa traxectoria pictórica, comezando polos cadros das marionetas con fíos, cos que empezou a súa andaina plástica, así como outros nos que se iniciaba no manexo da espátula e que amosan a súa evolución con esta técnica. “Trouxen unha mostra da miña pintura. Isto é o que fago e o que son”, dicía no acto inaugura a propia Lola Doporto, tras explicar como xurdía esta exposición cuxa preparación lle permitía descubrir os engados, lendas e literatura das terras de Celanova. De feito, dentro da mostra tamén inclúe dous nos manequís, aos que bautizou como Rosa en Martiño, en referencia a unha lenda da zona vinculada coa Virxe do Cristal de Vilanova dos Infantes.
Neste acto a artista, natural de Millarouso (O Barco), estaba acompañada pola tenente de alcalde de Celanova, Sandra Feijóo; polo técnico de Cultura deste Concello, Antón Piñeiro, polo alcalde do Barco, Alfredo García, e polo editor Bieto Ledo, entre outras autoridades.
Piñeiro recordaba como se xestaba e organizaba esta exposición aludía ao texto escrito por el mesmo no folleto da mesma, no cal alude á sorpresa que causa no espectador o universo pictórico de Lola Doporto, “nada máis velo, porque nos demostra que o onírico non ten por que ser escuro senón alegre e cheo de color, nin a república interior dos soños ten por que ser grotesca. Dende a primeira vez que me acheguei á súa obra chamoume a atención en Lola Doporto a valentía cromática da que fai uso, mesturando sen conflitos plásticos a surrealista selección de personaxes co aparente realismo da figuración que incluso é capaz de levala mundo insólito das tres dimensións no ámbito artístico da pintura como se a través dos seus maniquís quixera aproximar a pintura –e, polo tanto, a arte- a un estadio moi próximo ó da vida”.
Ademais interviñan no acto o alcade do Barco, Alfredo García, quen comentaba que “é unha honra ter a Lola como veciña e como pintora, que ten unha obra moi interesante e que vai a máis”, e o editor Bieto Ledo, quen recordaba como coñecía a Lola e a súa obra.
Durante a inauguración tiña ugar un microconcerto de órgano a cargo de María José Mosquera.
Fotos e vídeo: cedidos.