Da man do Instituto de Estudos Valdeorreses e da Asociación Casino do Barco nace unha nova cita gastronómica. O vindeiro sábado 14 de xaneiro de 2023 a partir das 14 horas celebrarase no segundo andar do Casino, a I edición da Festa do Caldo Ilustrado cun menú a base de caldo, cocido, leite fritida, torta de roxóns, viño (godello e mencía), café e chupitos, amenizado por unha actuación musical.
O prezo da entrada é de 25 euros e poderán collerse ata o 10 de xaneiro.
A presentación do evento tiña lugar na mañá deste mércores 21 de decembro no propio Casino por parte do presidente do IEV Aurelio Blanco Trincado, que, acompañado por Sherezade Pérez, Pablo Dobao e Marta Vidal, explicou que renderlle culto ao caldo era unha asignatura que tiña pendente desde hai moitísimos anos. “Desde sempre pensei que a sociedade estaba en débeda con este prato tradicional galego, quizais o que máis, xunto co cocido. O cocido celébrase en numerosas localidades e comunidades autónomas, o caldo, con todo, hai poucas localidades que o exalten como se merece. E meréceo por dúas razóns: porque quitou moitos fríos e porque quitou moitas fames. E xa, de celebralo, sempre avoguei por celebrar a versión valdeorresa, o caldo ilustrado”.
Para explicar o termo, Blanco Trincado remontouse á súa nenez e á explicación que lle daba a súa tía avoa Maruja Merayo, quen contaba que nos anos corenta, tamén chamados os anos da fame, había dúas clases de caldo “o caldo limpo” e “o caldo ilustrado’. “O caldo limpo estaba feito con verza ou naviza, patacas (cachelos), algúns mesmo o facían con cebola, ao que daba gusto un anaco de unto machucado e un bo anaco de touciño, que logo se partía en tantos anacos como comensais, sendo o dos nenos máis pequeno”, explica Aurelio.
O caldo ilustrado facíase de verza ou grelos, cachelos, garavanzos, unto, chourizo, carne de tenreira, galiña e cantas partes do porco mellor. Cocíase nun caldo que días antes se facía cocendo ósos de porco e de tenreira. Normalmente servíase antes, en prato fondo; as patacas e garavanzos, en fonte separada; e as carnes e chourizo e/o androlla, noutra fonte independente”. di o presidente do IEV, destacando que os pobres tan só facían o caldo ilustrado os días de festa; mentres que os ricos o podian tomar durante todo o ano. En definitiva “caldo ilustrado é como un cocido tradicional, só que, no canto de sopa de primeiro, tómase caldo e logo as carnes”, concluía, desexando que a festa “resulte exitosa e que se cubran as 200 prazas convocadas e que nos dé pé a seguir convocándoa”.
Fotos e vídeo: Mónica G. Bellver
