Na reunión celebrada o pasado día 6 de marzo, a xunta directiva da Asociación de Amigos da Catedral de Astorga tomaba o acordo unánime de nomear Amigo Maior da Catedral 2024 ao Santuario da Virxe das Ermidas, uníndose deste xeito á celebración do 4º centenario do inicio da súa construción.
Para esta designación tivéronse en conta diversos factores de carácter pastoral, histórico e social:
1º.- Que o Santuario das Ermidas, centro relixioso de primeira orde situada en terras galegas pertencentes á Diocese de Astorga, aínda que algo distantes da súa cabeceira, recibiu, desde os seus inicios e en todas as súas etapas, o impulso e patrocinio dos prelados asturicenses, cuxa cátedra é a Catedral de Astorga e desde onde viñeron proclamando, ao longo dos séculos sen interrupción, a vida de fe e a doutrina, exhortando e mantendo así, desde a Igrexa Nai, a unidade de todos os diocesanos. Entre outros fins, preténdese con este nomeamento animar a todos os fieis que residen en zonas afastadas da cabeza da Diocese para manter a mirada volta cara á súa Catedral como un referente espiritual esencial e insubstituíble que lles manteña unidos ao seu Bispo.
2º.- Que foi o Bispo D. Alonso Messía de Tovar,- sabido gran mecenas do noso Templo Maior, promotor dos retablos da Inmaculada, da nosa Señora da Maxestade e de Santa Teresa de Jesús, así como da magnífica e monumental reixa do Coro catedralicio – quen no ano 1624 promulgou e sufragou a edificación, sobre a saia da montaña ao abrigo dunha pena, do Santuario, facéndoo en honra e agradecemento á nosa Señora das Ermidas por curarlle milagrosamente dunha grave enfermidade acaecida durante unha visita pastoral por terras valdeorresas.
3º.- Que anos máis tarde, entre 1655 e 1660, pastoreó a diocese de Astorga Frei Nicolás de Madrid, monxe jerónimo e prelado de gran virtude e celo pastoral, que ten no seu haber a iniciativa de construír o fermoso altar de San Jerónimo da nosa Seo, tras deseñar el mesmo a súa iconografía. Foi precisamente este Bispo asturicense quen, sendo gran entendido en cuestións de arquitectura e enxeñería e sentindo á súa vez unha enorme devoción pola Virxe das Ermidas, abordou a ardua e asombrosa ampliación da obra construída polo Bispo Messía, ensanche que supuxo perforar a pedra gañando espazo para a instalación dunha capela maior e dunha esvelta girola, dando así planta de cruz ao edificio conseguido. Asumiu el mesmo a dirección das obras xunto ao arquitecto montañés Francisco de Lástraa, naquel momento nada menos que mestre de obras da Catedral de Astorga.
4º.- Que, ademais de chegar a ser, a partir do s. XVIII, un dos centros de peregrinación máis importantes do noroeste peninsular, o Santuario das Ermidas prestou, ao longo da súa historia, sempre baixo o auspicio da mitra asturicense, un importante servizo docente e social. Inicialmente, ao longo do século XIX e parte do XX, desempeñou esta tarefa como Escola de Primeiras Letras, Tribunal Sinodal e Preceptoría filial ao Seminario, adquirindo posteriormente, no ano 1944, e durante dúas décadas, a categoría de Seminario Menor. Na actualidade o Santuario atópase a cargo de dous sacerdotes diocesanos, en calidade de párrocos, quen, á vez que atenden unhas 50 parroquias da zona, dan acollida tanto a persoas que solicitan pasar alí un tempo de retiro espiritual como a persoas en situacións vitais difíciles, ás que ofrecen comprensión, apoio e acompañamento humano e espiritual durante todo o tempo que o necesiten. Altamente valorada pola Diocese, desenvólvese neste recinto mariano unha importantísima labor social (xa que moitos dos que por alí achéganse non teñen posibilidade de acollida en institucións civís), así como unha frutífera tarefa evanxelizadora de primeira orde.
Como é habitual desde hai 29 anos, este recoñecemento farase oficial no acto que terá lugar no Trascoro da Catedral ao termo do rezo solemne das Vésperas da Asunción, o día 14 de agosto do presente ano, recollendo o galardón D. José Antonio Crespo Franco e D. Francisco Requena García, actuais párrocos das Ermidas.